Amanattō (甘名納糖)
Fasulyenin yemeği olur, peki ya tatlısı? İşin içinde geleneksel lafı olduğunda Japonların yiyecekleri bizim için bir o kadar farklı. Marketlerde bulunan hazır atıştırmalıklardan uzaklaşalım ve eskilere dönelim. Hosoda Yasubei, Tokyo'da çocukluğunun adı ''Eitaro'' isminde bir wagashi mağazası açar. Mağazada yaptığı tatlılar üzerinde geliştirme yapan Yasubei fasulyeleri şeker şurubu ile kaynatıp kurutur, ardından onları rafine şekerle ile kaplar ve Amanattō (甘名納糖) adını verir.
Ne fasulyesi kullanılıyor? diyorsanız:
Kırmızı Fasulye: 'Azuki'
Kırmızı Barbunya: 'Kintoki Mame'
Yeşil Bezelye: 'Uguisu Mame'
Beyaz Bakla: 'Shirohana Mame'
Her biri neredeyse aynı tada sahip. Büyük olan baklalar yediğinizde haşlanmış kestaneyi hatırlatıyor. En beğendiğim özelliği ise fasulyelerin şerbetli tatlılara nazaran ağır olmaması. Ne çok sert ne de çok yumuşak. Elinize aldığınızda parmaklarınıza şeker pütürleri geliyor. Bu tür tatlılar sıcak içeceklere daha çok yakışıyor.
Kendinizi Japonya'da bir akşam çayı içerken düşünün. Masada ikram olarak bunları görüyorsunuz. Peki denemeli misiniz? Kesinlikle evet. Özellikle kestane tatlısı sevenlerin bu paketi bitireceğine eminim.
Kaynak: Diary of Reira
Yorumlar
0 comment