Şöyle şahane arka plan çizimleri, usul usul akan hikayesi ve önemli anların hakkını veren müzikleriyle nostaljik bir animeye ne dersiniz? 1991 yılında yayınlanan Omoide Poroporo (Dün Gibi), aynı isimli mangadan (yazarı Hotaru Okamoto ve çizeri Yuuko Tone) uyarlanmış Studio Ghibli yapımı bir anime filmdir. Yapımın yönetmen koltuğunda büyük usta Isao Takahata (Akage no Anne, Alps no Shoujo Heidi, Haha wo Tazunete Sanzenri, Kaguya-hime no Monogatari) oturuyor. 1 saat 58 dakikaya; dramı, romantizmi ve hayattan kesintileri tam olması gerektiği kadar serpiştiren, hiç aceleci olmayan ve her sahnede önce göze, sonra yavaşça kalbe dokunan Omoide Poroporo ile sizleri başbaşa bırakıyorum.
Yazının en başında belirtmemde fayda var, bu animeyi hakkını vererek izleyebilmek için mental yaşınızın en az 18 olması (diğer türlü sizi sıkabilir) gerektiğini düşünüyorum.
1- Ah O Köyde Ben de Olsaydım!
Anime filmin beni en çok büyüleyen kısmı arka plan ve mekan tasarımlarının yer yer (geçmiş zaman) suluboya bir tablo, yer yer (şimdiki zaman) birazdan ekrandan fırlayacakmış gibi bir canlılıkla renklendirilmesi... Bu sayede animenin başkahramanı Taeko ile trende seyahat ederken, sabahın köründe aspir toplarken, ilk aşkı Hirota ile sokakta havadan sudan konuşmaya çalışırken, Toshio ile küçücük arabasında sohbet ederken buluyorsunuz kendinizi. Anime yapımcıları da arka planların ne kadar şahane detaylar, renkler barındırdığının farkında olmalı ki; o görüntüyü neredeyse dakikalarca farklı açılardan izlemenize müsaade ediyorlar. Animasyonların “hiç acelem yok, siz gönül rahatlığı ile ortamın tadını çıkarın” tarzındaki akışı da o tasarımların daha da görkemli görünmesine neden oluyor.
Anime film bittiğinde emeği geçen herkese gönülden teşekkür ederken bulabilirsiniz kendinizi. Sizi yormadan o isimleri buraya ekleyeyim, belki tek tek teşekkür etmek istersiniz: Akira Yamakawa ve Youji Takeshige (arka plan tasarımcıları); Junko Ikeda, Toshiyuki Inoue, Mitsuo Iso, Katsuya Kondou, Yoshifumi Kondou, Kenichi Konishi, Mahiro Maeda, Shinya Ohira, Shinji Ootsuka, Osamu Tanabe, Hitomi Tateno, Kenichi Yoshida (animasyon ekibi) ve elleri öpülesi insan Michiuo Yasuda (renk tasarımı).
’91 yılında yayınlanan bu animenin hazırlığının en az 2-3 yıl sürdüğünü hesaba katarsak ve imkanların kısıtlı olduğunu da göz önünde bulundurursak, Studio Ghibli'nin “şahaser” sayılacak işlerden birini daha çıkardığını söyleyebiliriz.
2- Natsukashii to Anjuu (Nostaljik ve Huzurlu)
Hikaye 60’lar ile 80’ler Japonya’sında geçtiğinden gördüğünüz objeler, evler, sokaklar, arabalar, dinlediğiniz müzikler ve hikayeler acayip “natsukashii” hissetmenize neden oluyor. Nostalji, her zaman “yavaş” hikaye anlatımını gerektirdiğinden istemsiz bir şekilde esere hak ettiği ilgiyi veriyorsunuz. Hikayenin içinize doğru akan bu yavaş anlatımı da beraberinde huzuru getiriyor. Bu duruma, müzik ekibinin seçkileri de eklenince zaman makinesine atlamışsınız da karakterleri bir ekrandan değil, kendi gözlerinizle izliyormuşsunuz gibi gelebilir. Eğer samimi ilişkilerin, resmi davranışların iç içe geçişini seviyor ve nostaljik filmlerden hoşlanıyorsanız hiç düşünmeden 2 saatinizi verin derim.
Bu anime sayesinde bir şeyi yeniden tecrübe edeceksiniz; Japonlar köklerine sıkı sıkıya bağlılar. Bu nedenle kültürlerini oluşturan pek çok değeri yaşatmak için ellerinden geleni yapıyorlar; binalarını, ağaçlarını, müziklerini, kıyafetlerini, yaşam şekillerini…
3- Karakterler Her Gün Karşılaşacağımız Kadar Gerçek
Karakterlerin mimikleri, olaylar karşısında verdikleri tepkiler, konuştukları konular, karşılaştıkları zorluklar, yaşadıkları hayal kırıklıkları ve özgüvensizlikler tamamen hayatın içinden... Matematiğe kafası basmayan ama öykü yazmada başarılı ve oyun yeteneği yüksek o zıpır, eminim size de bir yerlerden tanıdık gelecek. Ya da katı kuralları olan o baba... Ya da sinir bozucu ortanca abla... Karakterlerin seslendirmesi de son derece başarılı. Yeni nesil animelerdeki gibi ağız yaymalar ya da avaz avaz bağırmalar çok şükür ki burada yok. Özellikle Toshio’nun şiveli ve heyecanlı konuşması sürekli onu dinlemek istememe neden oldu. Ayrıca kısa da olsa görünen Abe karakteri de yüreğimi cız ettirdi.
Büyüdükçe, yaşadıklarını ve yaşamadıklarını olgunlukla teraziye yerleştiren yetişkinlerin hikayelerini izlemek beni en başından sonuna kadar tatmin etti. Karakterin 10 yaşındaki ve 27 yaşındaki hallerinin birlikte seyahat etmeleri ve kendilerini affetmeleri, kendilerine yardım etmeleri sıcacık bir tebessümü yanağınıza bırakacak.
4- Hepimizin Gönülden Dileyeceği Bir Son
İzlediğiniz pek çok animeden farklı olarak bu animede “son”un nasıl olacağını biliyorsunuz, çünkü karşınıza çıkan 100 romantik filmin 98’i buna benzer bir sonla bitiyor. Lakin yine de o anı sabırsızlıkla beklerken buluyorsunuz kendinizi. Son ana kadar insan “sevenler kavuşamayacak mı acaba?” ikilemini de yaşamıyor değil. Ah o tren sahnesi yok mu? Hikayenin başladığı yerde bitmesi ya da kaldığı yerden devam etmesi mi desek çok yerinde olmuş.
5- Müzikler Loop Halinde
Anime filme naftalin kokan bu müzikler de eklenince nostalji damakta unutulmaz bir tat bırakıyor. Yaşanan her anı olduğu ana aitmiş gibi gösteren ve duygularımızı en kestirme yoldan etkileyen müzik seçimleri de son derece başarılı. Bakalım, film bittikten sonra soundtrackleri defalarca dinleyenler kimler olacak?
Açılış Teması: Muzsikás – Teremtés (arabada dinledikleri Macar şarkı)
Kapanış Teması: Ai wa Hana, Kimi wa Sono Tane - Harumi Miyako
Genel Tema: Katz Hoshi (kompozitör)
Filmin içinde geçen diğer güzel müzikler:
Sayonara wa dance no atoni - Baisho Chieko (Sailor Moon’un Moonlight Densetsu şarkısı, bu şarkıdan ilham almıştır.)
Kısaca; yüreğinizi ısıtacak ve huzur bulacağınız bir anime film izlemek istiyorsanız Omoide Poroporo sizleri bekliyor.
Omoide Poroporo’nun Konusu:
Taeko, 27 yaşında, hiç evlenmemiş, Tokyo'da yaşayan yalnız bir bayandır. Şehrin bunaltıcı yaşantısından bir süreliğine kaçmak ister ve tatil için Yamagata'ya, kız kardeşinin eşinin ailesinin yanına gitmeye karar verir. Yamagata'ya yolculuğu ve buradaki tatili esnasında kendisini oldukça huzurlu ve nostaljik bir hissiyatın içinde bulan Teako, çocukluk anılarına da yolculuk eder. 1966 yılının saf hatıraları ile 1982 senesinin gerçekleri arasında gidip gelen Taeko kariyerine ve özel hayatına ilişkin önemli kararların eşiğinde olduğunu fark eder.
Omoide Poroporo Trailer:
Anime filmi şuradan izleyebilirsiniz.
Şimdiden iyi seyirler!
Yorumlar
0 comment