Stüdyo Ghibli'nin Mother Tasarımcısı Shigesato Itoi ile Bağlantısı

Batı dünyasının Mother oyunları ile tanıdığı isim Itoi, Japonya'da Studio Ghibli'nin metin yazarı olarak bilinir.

Shigesato Itoi adını belki Mother (aynı isimli manga serileri de bulunuyor) oyunlarından biliyor olabilirsiniz ama Japon dünyası onu Studio Ghibli filmlerinin metin yazarı olarak tanıyor. Evet, Itoi'nin Japonya'daki ana işi slogan düzeltmeleri de dahil olmak üzere bu.

Itoi'nin Ghibli bağlantısı metin yazarlığından biraz daha derin aslında. Stüdyo Ghibli posterleri için sadece metin yazmadı, aynı zamanda Tonari no Totoro'da baba Tatsuo Kusakabe'yi de seslendirdi. 

Itoi tüm Studio Ghibli'nin filmlerinin sloganlarını yazmadı, ancak pek çoğu onun elinden çıktı. Gelin, onun elinden çıkan bu metinlere birlikte göz atalım.

Çalışmalara göz atmadan önce bir not: Orijinallerinin ruhunu koruyabilmek için bazı kelimeler birebir çevrilmemiştir. )

Tonari no Totoro

Bu tuhaf yaratıklar hala Japonya'da var. Sözde.

(このへんないきものは まだ日本にいるのです。たぶん) ya da (Kono henna ikimono wa mada Nihon ni iru no desu. Tabun)

Hotaru no Haka

4 ve 14 yaşında, yaşayacaklarını düşünüyorlardı. 

(4歳と14歳で、生きようと思った) ya da (4 sai to 14 sai de, ikiyou to omotta)

Majo no Takkyuubin

Kendimi sarsılmış hissettim, ama şimdi iyiyim.

(おちこんだりもしたけれど、私はげんきです。) ya da (Ochikondari mo shita keredo, atashi wa genki desu.)

Kurenai no Buta

Bana 'havalı' diye hitap ederler.

 (カッコイイとは、こういうことさ。) ya da (or Kakkoii to wa, kou iu koto sa)

Mimi wo Sumaseba

Özel biriye tanıştım.

(好きなひとが、できました。) ya da (Sukina hito ga, dekimashita)

Mononoke Hime

Hayatta kal

(生 き ろ .) ya da (Ikiro)

Sen to Chihiro no Kamikakushi

Tünelin ardından gizemli bir kasaba vardı. 

(トンネルのむこうは、不思議の町でした) ya da (Tonneru no mukou wa, fushigi no machi deshita)

Howl no Ugoku Shiro

İkisi orada yaşıyordu.

(ふたりが暮らした。) ya da (Futari ga kurashita)

Itoi'nin metnini yazdığı son Ghibli filmi ise Gedo Senki'ydi. Ondan sonra Ghibli filmlerinin afişlerindeki tanıtıcı metni Studio Ghibli yapımcısı Toshio Suzuki yazmaya başladı. 


kaynak: kotaku